Βυζαντινές αλχημείες
Μάγισσες στο Βυζάντιο
από την Πανταζή Γεωργία και την Πελωριάδου Νάντια
Μύθοι, παραμύθια και δοξασίες με πρωταγωνιστές πλάσματα μυστηριώδη και σκοτεινά κυριαρχούν εδώ κι αιώνες στον πλανήτη μας και διεγείρουν τη φαντασία μικρών και μεγάλων… Όμως το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο είδος αφηγήσεων… σε ιστορίες με πονηρά και δολοπλόκα πλάσματα, άλλοτε πανέμορφα και άλλοτε κακάσχημα, ιστορίες με μια δόση αλήθειας και μια δόση ψέματος, σε ιστορίες με ΜΑΓΙΣΣΕΣ!
Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην έχει ακούσει για τις μάγισσες! Παραμύθια, μυθιστορήματα, ταινίες και σίριαλ έχουν αφιερωθεί στο βωμό της ύπαρξής τους και πολλοί άνθρωποι έχουν επωφεληθεί από την ανταπόκριση του κόσμου σε ό,τι έχει σχέση με αυτές. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε σχηματίσει μια ιδέα στο μυαλό μας για τις μάγισσες. Όμως πόσοι γνωρίζουν την πραγματική προέλευσή τους;
Είναι γνωστό ότι την περίοδο του Βυζαντίου η πίστη στο χριστιανισμό ήταν πολύ έντονη. Τόσο έντονη που ακόμα κι η εξάσκηση του ιατρικού επαγγέλματος ήταν απαγορευμένη. Αν κάποιος αρρώσταινε, προσπαθούσαν να τον σώσουν με προσευχές κι όχι με χρήση φάρμακων ή με ιατρική θεραπεία
Αρκετές γυναίκες, όμως, όταν αρρώσταινε ο άντρας ή το παιδί τους, ήξεραν ότι πολλές αρρώστιες θεραπεύονταν με διάφορα βότανα. Αυτό ήταν ουσιαστικά μία παράδοση που έχει επικρατήσει ακόμη και σήμερα, αφού πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν διάφορα βότανα στο σπίτι για ορισμένες ασθένειες!
Αυτές οι γυναίκες, λοιπόν, ξεκινούσαν το βράδυ από το σπίτι τους, ώστε να μην τους καταλάβει κανείς, και πήγαιναν στα χωράφια, για να μαζέψουν βότανα στο «φως του φεγγαριού». Αυτό έπρεπε να συμβεί βράδυ, διότι το μάζεμα των βοτάνων απαγορευόταν αυστηρά από τον χριστιανισμό. Όταν τύχαινε, όμως, να τις δει κάποιος φανατισμένος χριστιανός, τις χαρακτήριζε αμέσως «μάγισσες». «Φθάνει, λέει ο ιστορικός, εθεάθη γυνή τις νύκτωρ πλησίον αρχαίων μαρμάρων ίνα χαρακτηρισθή ως αιρετική» (απόσπασμα / ιδέα από άρθρο Ν.Τσιφόρου). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ότι αρκετές γυναίκες καταδικάζονταν και καίγονταν ζωντανές σα μάγισσες. Όλα αυτά την περίοδο που το Βυζάντιο προσπαθούσε να εκχριστιανίσει την Ελλάδα.
Φυσικά, οι προκαταλήψεις δεν περιορίζονταν στις δραστηριότητες των «μαγισσών», αλλά και στην εξωτερική τους εμφάνιση.
Σύμφωνα με το Malleus Maleficarum (Το Σφυροκόπημα των Μαγισσών), το εγχειρίδιο των σκληρών Ιεροεξεταστών του Μεσαίωνα, όπου γράφηκε κατά τη διάρκεια της μαζικής υστερίας ενάντια των «αιρετικών», μάγισσες ήταν κατά πάσα πιθανότητα όσες είχαν:
Μπορεί ο μύθος τον μαγισσών να φαίνεται ενδιαφέρων σε μας, όμως τα μαρτύρια, τα οποία υπέστησαν οι μάγισσες ήταν απάνθρωπα και βασανιστικά.. Και φυσικά είχαν απώτερο στόχο τον θάνατο, που θα σήμαινε και τη λύτρωσή τους!
Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην έχει ακούσει για τις μάγισσες! Παραμύθια, μυθιστορήματα, ταινίες και σίριαλ έχουν αφιερωθεί στο βωμό της ύπαρξής τους και πολλοί άνθρωποι έχουν επωφεληθεί από την ανταπόκριση του κόσμου σε ό,τι έχει σχέση με αυτές. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε σχηματίσει μια ιδέα στο μυαλό μας για τις μάγισσες. Όμως πόσοι γνωρίζουν την πραγματική προέλευσή τους;
Είναι γνωστό ότι την περίοδο του Βυζαντίου η πίστη στο χριστιανισμό ήταν πολύ έντονη. Τόσο έντονη που ακόμα κι η εξάσκηση του ιατρικού επαγγέλματος ήταν απαγορευμένη. Αν κάποιος αρρώσταινε, προσπαθούσαν να τον σώσουν με προσευχές κι όχι με χρήση φάρμακων ή με ιατρική θεραπεία
Αρκετές γυναίκες, όμως, όταν αρρώσταινε ο άντρας ή το παιδί τους, ήξεραν ότι πολλές αρρώστιες θεραπεύονταν με διάφορα βότανα. Αυτό ήταν ουσιαστικά μία παράδοση που έχει επικρατήσει ακόμη και σήμερα, αφού πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν διάφορα βότανα στο σπίτι για ορισμένες ασθένειες!
Αυτές οι γυναίκες, λοιπόν, ξεκινούσαν το βράδυ από το σπίτι τους, ώστε να μην τους καταλάβει κανείς, και πήγαιναν στα χωράφια, για να μαζέψουν βότανα στο «φως του φεγγαριού». Αυτό έπρεπε να συμβεί βράδυ, διότι το μάζεμα των βοτάνων απαγορευόταν αυστηρά από τον χριστιανισμό. Όταν τύχαινε, όμως, να τις δει κάποιος φανατισμένος χριστιανός, τις χαρακτήριζε αμέσως «μάγισσες». «Φθάνει, λέει ο ιστορικός, εθεάθη γυνή τις νύκτωρ πλησίον αρχαίων μαρμάρων ίνα χαρακτηρισθή ως αιρετική» (απόσπασμα / ιδέα από άρθρο Ν.Τσιφόρου). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ότι αρκετές γυναίκες καταδικάζονταν και καίγονταν ζωντανές σα μάγισσες. Όλα αυτά την περίοδο που το Βυζάντιο προσπαθούσε να εκχριστιανίσει την Ελλάδα.
Φυσικά, οι προκαταλήψεις δεν περιορίζονταν στις δραστηριότητες των «μαγισσών», αλλά και στην εξωτερική τους εμφάνιση.
Σύμφωνα με το Malleus Maleficarum (Το Σφυροκόπημα των Μαγισσών), το εγχειρίδιο των σκληρών Ιεροεξεταστών του Μεσαίωνα, όπου γράφηκε κατά τη διάρκεια της μαζικής υστερίας ενάντια των «αιρετικών», μάγισσες ήταν κατά πάσα πιθανότητα όσες είχαν:
- χρώμα μαλλιών στο χρώμα της φωτιάς (πυροκόκκινα),
- μαύρα φρύδια, μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια,
- χαρακτηριστικά σημάδια, όπως ελιές,
- κατοικούν απομονωμένες στο δάσος,
- είναι γεννημένες Σάββατο…κ.λπ.
Μπορεί ο μύθος τον μαγισσών να φαίνεται ενδιαφέρων σε μας, όμως τα μαρτύρια, τα οποία υπέστησαν οι μάγισσες ήταν απάνθρωπα και βασανιστικά.. Και φυσικά είχαν απώτερο στόχο τον θάνατο, που θα σήμαινε και τη λύτρωσή τους!
| Άρθρο του Ν.Τσιφόρου__.doc |
